ภาษาเกาหลี (한국어/ 조선어) เป็นภาษาราขการของทั้งเกาหลีเหนือ และเกาหลีใต้มีประชากรที่ใช้สื่อสารกันประมาณ 77 ล้านคน โดยในจำนวนนี้ส่วนใหญ่เกือบ 50 ล้านคน อาศัยอยู่ในเกาหลีใต้ และอีกประมาณ 22 ล้านคน อาศัยอยู่ในเกาหลีเหนือ
ภาษาเกาหลีจัดอยู่ในกลุ่มยูราล - อัลเตอิค เช่นเดียวกับภาษาฮังกาเรียน ตุรกี มองโกเลียน และฟินนิช ตัวอักษรของเกาหลีเรียกว่า "ฮันกึล" เดิมเรียกว่า ฮุนมินจองอึม ประกอบด้วยสระ 10 ตัว และพยัญชนะ 14 ตัว ภาษาพูดได้ถูกแปลงมาเป็นภาษาเขียนในสมัยกษัตริย์เซจง พ.ศ. 1986 รัชกาลที่ 4 ของราชวงศ์โชซอน ร่วมกับกลุ่มนักปราชญ์
สระเดี่ยว
아 (ㅏ) - อา
야 (ㅑ) - ยา
어 (ㅓ) - ออ
여 (ㅕ) - ยอ
오 (ㅗ) - โอ
요 (ㅛ) - โย
우 (ㅜ) - อู
유 (ㅠ) - ยู
으 (ㅡ) - อือ
이 (ㅣ) - อี
สระผสม
에 (ㅔ) - เอ
예 (ㅖ) - เย
애 (ㅐ) - แอ
얘 (ㅒ) - แย
와 (ㅘ) - วา
왜 (ㅙ) - แว
외 (ㅚ) - อเวร
워 (ㅝ) - วอ
웨 (ㅞ) - เว
위 (ㅟ) - วี
의 (ㅢ) - อึย
พยัญชนะเดี่ยว
ㄱ (คียอก) - ค หรือ ก
ㄴ (นีอึน) - น
ㄷ (ทีกึด) - ท หรือ ด
ㄹ (รีอึล) - ร
ㅁ (มีอึม) - ม
ㅂ (พีอึบ) - พ หรือ บ
ㅅ (ซีอด) - ซ (ช) (เบา)
ㅇ (อีอึง) - ง
ㅈ (จีอึด) - ช หรือ จ
ㅊ (ชีอึด) - ช (หนัก)
ㅋ (คีอึก) - ค (หนัก)
ㅌ (ทีอึด) - ท (หนัก)
ㅍ (พีอึบ) - พ (หนัก)
ㅎ (ฮีอึด) - ฮ
** ㄱ พยัญชนะต้นของพยางค์แรกออกเสียง ค ถ้าเป็นพยัญชนะต้นของพยางค์ของพยางค์หลังออกเสียง ก
** ㄷ พยัญชนะต้นของพยางค์แรกออกเสียง ท ถ้าเป็นพยัญชนะต้นของพยางค์ของพยางค์หลังออกเสียง ด
** ㅂ พยัญชนะต้นของพยางค์แรกออกเสียง พ ถ้าเป็นพยัญชนะต้นของพยางค์ของพยางค์หลังออกเสียง บ
** ㅅ แทนเสียง ซ (เบา) รวมกับสระ "ㅣ" (อี) จะออกเสียง ช
** ㅇ พยัญชนะต้นจะไม่มีเสียง ถ้าเป็นตัวสะกดจะเป็นเสียง ง
** ㅈ พยัญชนะต้นของพยางค์แรกออกเสียง ช ถ้าเป็นพยัญชนะต้นของพยางค์ของพยางค์หลังออกเสียง จ
พยัญชนะผสม
ㄲ (ซังกียอก) - ก (หนัก)
ㄸ (ซังทีกึด) - ต (หนัก)
ㅃ (ซังบีอึบ) - ป (หนัก)
ㅆ (ซังซีอด) - ซ (ช) (หนัก)
ㅉ (ซังจีอึด) - จ (หนัก)
** ㅆ แทนเสียง ซ (หนัก) รวมกับสระ "ㅣ" (อี) จะออกเสียง ช (หนัก)
